Hardlopen met Evy

Ik ga weer hardlopen en Evy gaat mee!

/in /door

Dit weekend heb ik een oude bekende ontmoet. Jaren terug heeft Evy me geholpen om vijf kilometer te gaan hardlopen. Dat heb ik best even volgehouden, tot de klad erin kwam. Gelukkig wil ze me nu weer helpen. Daar doet ze niet moeilijk over.

Zondag is het zo ver. Voor het eerst in een jaar of vijf staat Hardlopen met Evy weer op mijn telefoon. Ik trek mijn splinternieuwe hardloopschoenen aan en ben er helemaal klaar voor. Ik ga weer voor de vijf kilometer. En daarna voor de marathon. Je moet toch iets hebben om naar te streven. En ik kan ‘m ook in een dag of tien lopen. Het hoeft niet hard te gaan. Als ik maar ga.

Les twintig

Evy helpt je om in dertig lessen van nul naar vijf kilometer te gaan. De eerste lessen zijn wel heel basic, die sla ik over. Omdat ik natuurlijk al heel sportief bezig ben, stap ik bij les twintig in. Dat neemt ze me vast niet kwalijk. Ik ben één minuut bezig als ze zegt dat ze blij is dat ik in haar running team zit. Da’s toch aardig. Zeker omdat ze me al een jaar of vijf niet gezien heeft. Ik hoop voor haar dat de rest van haar team wat trouwer is.

Streng

Maar het heeft wel wat. Zo iemand die met een gezellig Vlaams accent zegt dat je er al weer vijf minuten op hebt zitten en dat je het geweldig doet. Ze heeft in ons half uurtje samen regelmatig gezegd dat ze fier is. Maar ze is ook streng. Ik moet blijven hardlopen, ook als het regent. En ik moet de hardloopafspraken in mijn agenda zetten. Tuurlijk: zal ik doen.

Echte hardlopers

Onderweg word ik links en rechts ingehaald door de echte hardlopers. Die lopen alsof het leuk is en alsof het niets voorstelt. Soepeltjes, lekker tempo, geen centje pijn. Ik denk dat Evy die liever in haar team heeft. Maar ja, die kunnen het wel zonder haar.

Spierpijn

Vandaag denk ik regelmatig aan Evy. Niet omdat ik graag weer met haar op stap wil. Wel omdat ik barst van de spierpijn. Volgende week les negentien maar nemen.

 

Krak zei de kies

Krak zei de kies

/in /door

Ik had het me nog zo voorgenomen: beter eten. Het was één van mijn goede voornemens. Toen ik één keertje wilde zondigen, werd ik keihard gestraft.

Ik vond dat het moest kunnen: een lekkere vette pizza. Ik had al een paar dagen gezond gegeten en af en toe moet je jezelf wat gunnen. Dus bestelden we op zaterdagavond pizza.

Niet meer zo lekker

De eerste hap ging goed, de tweede ook. Bij de derde of vierde brak mijn kies. En toen was de pizza ineens niet meer zo lekker. Ik heb er dus niet meer veel van gegeten. Dat scheelt wel weer in de calorieënboekhouding.

Blue monday

Het eerste telefoontje op blue monday ging naar de tandarts. Dat is nooit een vrolijk telefoontje, maar op zo’n dag al helemaal niet. Gelukkig kon ik snel terecht. En bleek de kies nog te vullen. De tandarts ging enthousiast aan de slag. En vroeg zijn assistente of ze een vlammetje wilde klaar houden. Ook daar werd ik niet heel gelukkig van. Gelukkig was het een instrument.

Niet meer zondigen

De kies is voorlopig hersteld. En ik neem me vast voor om niet meer te zondigen. Ik eet alleen nog maar gezond. En als ik dan toch iets slechts wil, neem ik er wel een glas wijn bij. Dat trekt mijn gebit wel.

Voetafdruk

Met de andere goede voornemens gaat het beter. Ik blog nog steeds, we zijn druk aan het klussen in huis en de hond gaan we ooit nog opvoeden. En die voetafdruk? Die komt voorlopig niet meer van het brommertje van de New York Pizza.

Lord of the rings

Alweer die ring..

/in /door

Net5 zendt Lord of the rings weer eens uit. Er zal vast een reden voor zijn, maar ik kan ‘m niet verzinnen. Zit hier ergens in Nederland nog iemand op te wachten?

Tuurlijk, het zijn prachtige films, maar wie heeft ze niet al minstens tien keer gezien? Toen het eerste deel in de bioscoop kwam, was dochter net geboren. Inmiddels is ze het huis al uit. Zoon verzamelde er ooit de lego van, maar heeft die al jaren geleden met flinke winst verkocht op Marktplaats. Alleen Gandalf staat nog in de vensterbank.

Nieuwe versie

Misschien is het tijd voor een nieuwe versie. Eentje waarin Frodo niet continu loopt de janken. Waarin ze die hobbits fatsoenlijke schoenen geven en waarin de elfen verstaanbaar praten.

Inclusiever

Als we toch bezig zijn, mag het misschien een beetje inclusiever? Die fellowship of the ring is nogal een mannelijke club. Waarom kan er geen vrouwelijke hobbit mee op stap? Of een vrouwelijke dwerg? Ik denk dat er dan geen drie films nodig zijn om die ring in dat vuur te krijgen.

Missie geslaagd

Als er geen budget is voor een nieuwe versie, heb ik nog wel een suggestie. Kan dat derde deel de helft korter? Je bent blij dat die ring in het vuur ligt en dat de missie geslaagd is. Maar mag het daarna dan klaar zijn?

 

Afvallen

Afvallen: maar hoe dan?

/in /door

Net als zo ongeveer iedereen in mijn omgeving wil ik graag afvallen. Maar hoe dan? De deskundigen buitelen met adviezen over elkaar heen. En ze zeggen allemaal wat anders. Minder koolhydraten, minder vet, meer vet, minder vasten, meer vasten, drie keer per dag eten, zes keer per dag eten. Ik kom er niet meer uit. 

Natuurlijk begint het bij minder eten, dat lijkt me duidelijk. Maar wat mag je dan nog wel eten? Neem je magere yoghurt en magere kaas of juist de vette variant? En mag je wel of geen aardappels of rijst? En wat neem je als je een uur na zo’n gezonde salade alweer trek hebt? Een appel klinkt leuk, maar die vult natuurlijk voor geen meter.

Gratis banaan

Ik heb een tijdje de app van de Weight Watchers gebruikt. Dan krijg je punten voor alles wat je eet. Een aantal voedingsmiddelen is ‘gratis’, daar mag je dus onbeperkt van eten. Denk aan verschillende soorten groente en mager vlees. Maar ook bananen. En da’s dan weer gek, want een banaan is natuurlijk bepaald niet calorie-vrij. Behalve als je ‘m tekent.

Tussendoortjes

Ik heb dus maar mijn eigen methode bedacht om af te vallen. Ik hou in een app bij wat ik eet. En dat eten wordt niet meer kant-en-klaar thuisbezorgd, maar in de winkel gehaald en zelf gekookt. Dat scheelt natuurlijk al flink. En als ik dan toch boodschappen doe, koop ik alleen tussendoortjes die ik zelf niet lekker vind. Want ja, de rest van de familie wil natuurlijk ook wat. Als ik echt heel graag chips wil, neem ik kleine zakjes. Dat voelt toch weer wat minder slecht dan zo’n grote zak open trekken.

Snelle koolhydraten

Het blijft een strijd. Ik wil echt wel gezond eten. Maar het vet en de snelle koolhydraten blijven roepen. En ze roepen gewoon harder dan de appel vanaf de fruitschaal of de worteltjes vanuit de koelkast. Die hoor ik nou nooit.

Gooise Vrouwen

Als ik tegenwoordig wil gaan ‘zondigen’, denk ik aan Gooise Vrouwen. Volgens mij was het Cheryl Morero die het in één van de films treffend wist te formuleren: “Als het geen acht krijgt, moet je het niet eten.”

 

 

 

Plak die oven dicht

Pelgrim: kit die ovens even dicht

/in /door

In onze nieuwe keuken, die we nu een paar jaar hebben, hebben we twee ovens boven elkaar laten inbouwen. Want misschien gaan we nog weleens uitgebreid koken. En het ziet er lekker strak uit. Tot er druppels in de deur van de bovenste oven verschijnen. En die krijgen we niet weg. 

Ik geef toe, ik ben niet goed in poetsen. Dat ik ze die druppels niet weg krijg, is dus niet zo’n verrassing. Maar man krijgt ze ook niet weg. En dan is er echt wat aan de hand.

Geen garantie

De glazen deur bestaat uit twee lagen en daar zitten de druppels tussen. De medewerker van de servicedesk van Pelgrim weet aan de telefoon te vertellen dat het wel vaker voorkomt. En dat we het zelf kunnen oplossen. Gewoon de oven eruit trekken, dan een heel stel schroeven losdraaien enzovoort. Maar dan hebben we geen garantie meer.

Geen optie dus. Er komt een week later een monteur. Voor hem is het simpel. Voor ons niet. Voor honderd euro, inclusief voorrijkosten, haalt hij de druppels weg. En vervangt hij ook nog het lampje. Hij vertelt er wel bij dat die druppels zo weer terugkomen. Want de bovenkant van de deur is nu eenmaal open.

Speciale kit

Is er geen oplossing? De man veronderstelt dat je de bovenkant van de deur zou kunnen dichtkitten met een speciale hittebestendige kit. Die hij natuurlijk niet bij zich heeft. Maar die we wel online kunnen bestellen. Zo gezegd, zo gedaan. Man bestelt en plakt en de keuken is weer strak.

Toch raar. Ik neem niet aan dat wij de enige zijn met dit probleem. Waarom niet vast in de fabriek een likje kit erop? Ze hoeven niet voor me te koken. Als ze maar wel zorgen dat hun apparaten goed werken.

Twee ovens

En twee ovens? Dat blijkt achteraf een beetje overdreven. Het is wel handig dat we in de onderste de bakplaten kunnen opruimen. We hebben ‘m voor de zekerheid ook maar gekit. Maar echt nodig is het niet.

Handig gratis op te halen

Handig: zo’n facebookgroep voor gratis afhalen

/in /door

We hebben een hoogslaper over met een bureaublad eronder. Niet meer perfect, maar nog best te gebruiken. Ik gooi ‘m  op zondag via zo’n Facebookgroep voor gratis afhalen de wereld in. Handig, maar dan moet er wel iemand komen.

Een uurtje nadat het bed op Facebook staat, reageert er iemand. Laat ik hem Dirk noemen. Omdat het niet storm loopt, laat ik hem weten dat hij het bed maandag mag ophalen. Maar dan wel echt maandag, anders staat het hier in de weg. Dirk vindt het prima. Hij komt om twaalf uur.

We staan maandag op tijd op om klaar te zijn voor Dirk. Huis een klein beetje opruimen, puberzoon uit bed, schroeven eruit, matras eraf. Het is even doorwerken, maar het lukt. Om twaalf uur staan het bed en het bureaublad buiten. De schroeven in een zakje erbij.

Mag het morgen?

Tegen twee uur komt er een berichtje van Dirk. De auto is kapot. Hij gaat eerst naar de garage, daarna komt hij de spullen echt halen. Maar helaas. Einde van de middag weer een berichtje. De auto is nog kapot, de kat moet jongen en de brug staat open. Mag het morgen?

We zijn watjes en zetten het bed en het bureaublad onder een afdak met een zeil erover heen. Klaar voor Dirk die dinsdagmorgen om negen uur komt. Maar helaas. De auto is nog kapot. Einde van de middag moet zeker lukken.

Vergeten

Het wordt woensdag. Ik besluit er nog één berichtje aan te wagen. Goed nieuws. De auto van Dirk is gemaakt. Hij komt eraan. En inderdaad. Een kwartiertje later staat Dirk op de stoep. Ik wijs hem waar het bed en het bureaublad staan en ga weer aan werk.

Een uurtje later zie ik dat het blad er nog staat. Dat is hij vast vergeten. Als ik hem een laatste berichtje stuur, zegt hij dat ‘hij al een blad heeft’. Dat heeft hij dus niet nodig. Iemand nog een bureaublad nodig? Vandaag nog ophalen. En dan ook echt vandaag. Of morgen.

Zelf je booster in je QR

Zet zelf je booster in je QR-code

/in /door

De booster zit erin. Toen ik zondag thuis kwam, heb ik meteen mijn QR-code gecheckt. Hij stond er nog niet in. Maandag ook niet. Dinsdag hoorde ik toevallig dat ik dat zelf moest doen.

Niet dat ik nou onmiddellijk zit te springen om die QR-code. We kunnen toch nergens naartoe. Maar ik heb nu eenmaal graag dat dingen kloppen. En het is echt heel simpel. In je CoronaCheck vindt je rechtsboven een kruisje naast ‘mijn bewijzen’. Klik erop en het wijst zich vanzelf.

Handleiding

Wat ik me nou afvraag: na de inenting zit je tien minuten om je heen te kijken. Ik geef toe: het was vroeg en ik was nog lang niet wakker, maar ik zag nergens een handleiding voor het aanpassen van de QR-code. Ik hoef geen folder ofzo, dat is weer onnodig papier. Maar waarom niet gewoon even een handleiding ophangen? Of een QR-code laten scannen voor de handleiding? Als ik ‘m gemist heb, laat het me weten en geef onmiddellijk toe dat het mijn eigen fout is!

Papieren gezondheidsverklaring

Ik snap best dat het allemaal een hele operatie is om in zo’n korte tijd zoveel mensen die prik te geven. En ik geef toe: het was allemaal strak georganiseerd. Maar dit is nog een verbeterpuntje. Net als de papieren gezondheidsverklaring. Kan daar geen app voor gemaakt worden?  Reken maar uit hoeveel mensen per dag die booster krijgen. Het zou heel wat bomen schelen als die niet allemaal die papieren verklaring hoeven invullen.

QR-samenleving

Ik hoop dat we de QR-code snel weer nodig hebben. Niet omdat ik nou zo voor de QR-samenleving ben. Die discussie wil ik hier niet voeren. Wel omdat ik zin heb om uit te gaan eten, naar de sportschool te gaan en naar de sauna. Of nog beter: op vakantie naar een zonnig strand. Ik kan niet wachten. Daarnet werd de koffer bezorgd die ik gewonnen heb bij de Postcodeloterij. Ik zeg: inpakken, booster in de QR en wegwezen!

Milieustraat

In de file bij de milieustraat

/in /door

We wilden even wat spullen naar de milieustraat brengen, maar waren niet de enige. Er stond een file waar knooppunt Hoevelaken respect voor zou hebben. Waarom gaat heel Nederland op 3 januari massaal afval wegbrengen? 

Natuurlijk zijn er in deze tijden belangrijkere vragen. Zoals wanneer de kledingwinkels weer open gaan en wanneer we weer naar de Action en de kapper kunnen. Maar ik wil het gewoon graag weten. Omdat ik tijd genoeg had, heb ik wat oorzaken proberen te verzinnen.

1. Goede voornemens
Zou heel Amersfoort zich massaal voorgenomen hebben om in het nieuwe jaar de schuur en de zolder op te ruimen? Dan zijn er veel mensen goed begonnen. Of misschien hebben al die mensen in de file zich net als ik voorgenomen om wat groener te gaan leven. Dat zou mooi zijn.

2. De papierbakken zitten vol
Iedereen shopt online door de lockdown. En dat levert een indrukwekkende hoeveelheid dozen op. Waar je toch ergens mee naartoe moet. Kan de bezorger die dozen niet gewoon mee terug nemen zodat Bol.com ze opnieuw kan vullen?

3. De kringloop is dicht
Waar veel mensen normaal wellicht naar de kringloop zouden gaan, kiezen ze nu de milieustraat. Gelukkig heeft de kringloop daar ook een inzamelpunt. Het zou jammer zijn als bruikbare spullen nu bij het afval belanden.

4. We vervelen ons massaal
De winkels zijn dicht, net als de bioscopen en de zwembaden. Je moet toch wat doen met de kinderen. Kom jongens, we gaan naar de stort. Gelukkig is de McDrive wel open om ze om te kopen.

5. We zijn massaal aan het spijbelen
Ik was nog vrij, echt waar. Maar wellicht was het voor veel mensen een mooi excuus om even achter de computer vandaan te gaan.

6.  Er lag geld verstopt
Misschien heb ik het gemist, maar lag er vandaag een zak geld tussen het afval voor de gelukkige vinder. Ik heb niets gevonden. Misschien morgen toch nog maar een keer gaan.

Verkopen tijdens lockdown

Succesvol kleding verkopen tijdens lockdown

/in /door

We zitten met onze dertiende maand in de maag door de lockdown en de kledingwinkels zitten met rekken vol die ze niet kwijt kunnen. Natuurlijk kun je online shoppen, maar dat is lang zo leuk niet als lekker naar de winkel. Bij Jannekee in Dronten hebben ze iets briljants bedacht: een live verkoop via Facebook en Instagram.

Het is verbluffend simpel en verrassend leuk. Twee dames die er duidelijk plezier in hebben, laten voor de camera kledingstukken zien. En houden daarbij een vel papier met een code en een maat omhoog. Wie het eerst Verkocht .. de code… de maat.. stuurt via de reactie-mogelijkheid mag het kopen. Omdat de kleren leuk afgeprijsd zijn, wil natuurlijk iedereen dat.

Meteen nadat je als winnaar uit de bus komt, krijg je een bericht via Facebook of Instagram met een betaalmogelijkheid. En woon je niet in Dronten, dan laat je de kleding voor 4,95 opsturen.

Instagram en Facebook

Sommige kledingstukken hadden wel tien keer verkocht kunnen worden. Andere duren wat langer, maar uiteindelijk  worden ze bijna allemaal verkocht. Het gaat soms even mis omdat het geluid wegvalt of omdat Facebook en Instagram niet helemaal gelijklopen, maar dat heeft ook wel z’n charme. En soms denk je dat je iets gekocht hebt, maar komt er toch geen bericht. Dan heb je toch niet gewonnen. Niets aan te doen. Scheelt weer geld. En ik had me toch voorgenomen om minder te kopen.

Slangenprint

Ik beken: ik heb drie avonden geamuseerd zitten kijken. En had bijna een blouse met een slangenprint gekocht. Wie mij een beetje kent, weet dat ik die de komende dertig jaar niet ga aantrekken. Maar het systeem maakt hebberig. En ik wil nu eenmaal altijd winnen. Gelukkig was ik te laat. Het is me wel gelukt om voor 12 euro een leuke blouse te kopen. Ik moet ‘m nog krijgen, maar ben nu al blij.

Flinke omzet

Karen Verheul van Jannekee is blij verrast door het succes. “Een handig familielid heeft het berichten- en betaal ingericht. We hebben het nu drie avonden gedaan en we hebben flink verkocht. Overdag pakken we me onze medewerkers de bestellingen in. Het is leuk dat er zoveel mensen naar de winkel komen om ze op te halen.”

In januari gaan ze het vaker doen. En dan niet alleen met afgeprijsde kleding, maar ook met de nieuwe collectie. Ik ga zeker kijken. Omdat ze het zo leuk doen, vergeef ik ze zelfs de verkleinwoordjes.