Krak zei de kies

Ik had het me nog zo voorgenomen: beter eten. Het was één van mijn goede voornemens. Toen ik één keertje wilde zondigen, werd ik keihard gestraft.

Ik vond dat het moest kunnen: een lekkere vette pizza. Ik had al een paar dagen gezond gegeten en af en toe moet je jezelf wat gunnen. Dus bestelden we op zaterdagavond pizza.

Niet meer zo lekker

De eerste hap ging goed, de tweede ook. Bij de derde of vierde brak mijn kies. En toen was de pizza ineens niet meer zo lekker. Ik heb er dus niet meer veel van gegeten. Dat scheelt wel weer in de calorieënboekhouding.

Blue monday

Het eerste telefoontje op blue monday ging naar de tandarts. Dat is nooit een vrolijk telefoontje, maar op zo’n dag al helemaal niet. Gelukkig kon ik snel terecht. En bleek de kies nog te vullen. De tandarts ging enthousiast aan de slag. En vroeg zijn assistente of ze een vlammetje wilde klaar houden. Ook daar werd ik niet heel gelukkig van. Gelukkig was het een instrument.

Niet meer zondigen

De kies is voorlopig hersteld. En ik neem me vast voor om niet meer te zondigen. Ik eet alleen nog maar gezond. En als ik dan toch iets slechts wil, neem ik er wel een glas wijn bij. Dat trekt mijn gebit wel.

Voetafdruk

Met de andere goede voornemens gaat het beter. Ik blog nog steeds, we zijn druk aan het klussen in huis en de hond gaan we ooit nog opvoeden. En die voetafdruk? Die komt voorlopig niet meer van het brommertje van de New York Pizza.