Ik begin altijd vol enthousiasme aan een nieuwe sport, maar het nieuwtje is er snel af. En dan ga ik niet meer. Sinds ik een personal trainer heb, is dat niet meer aan de orde.  

Een personal trainer is voor alle leeftijden. Ik heb lang gedacht dat het niets voor mij als vijftiger was, maar daar ben ik helemaal van teruggekomen. Natuurlijk is het niet goedkoop, maar mijn personal trainer is haar geld dubbel en dwars waard.

Iedere week staat ze, als er geen lockdown is, blij op me te wachten bij de sportschool. Het eerste dat ze zegt, is dat ze weer hele leuke oefeningen bedacht heeft. Maar ik ben er inmiddels wel achter dat we allebei een andere definitie van ‘leuk’ hebben.

Sterkere core

In het begin dacht ik  nog dat ze een geintje maakte als ze zei ‘en nu nog twintig’. Inmiddels weet ik dat dat niet zo is. Maar ik geef toe: ik kan vaak meer dan ik dacht. En als ik denk dat ik helemaal aan mijn limiet zit, zitten er nog best twintig in de benen. Of in de armen. Of in de buik. En dan krijg ik altijd te horen dat het zo goed voor de core is. Voordat ik met haar trainde, wist ik niet eens waar mijn core zat. Nu voel ik ‘m iedere week na de training. En meestal een dagje later ook nog wel.

Moeilijk kijken

De grootste fout die ik kan maken, is doen alsof een oefening gemakkelijk is. Want dan heeft ze altijd wel een manier om er een schepje bovenop te doen. Ik heb mezelf dus inmiddels geleerd om altijd moeilijk te kijken. En goed in de gaten te houden of er niet stiekem een paar kilootjes bij gaan op het apparaat.

Betere conditie

Ik merk echt resultaat. Ik zie spieren waar ik ze nog nooit gezien heb. En mijn conditie is veel beter. Een keer per week een uurtje is natuurlijk niet genoeg. Vandaar dat ik meestal ook nog wel een keer extra per week train. Dan app ik daarna een foto van mijn bezwete gezicht, zodat ze trots  op me is. En als het eens een weekje niet lukt, heb ik genoeg foto’s in voorraad.

Ik wil weer!

Zoals iedereen hoop ik dat de lockdown weer snel voorbij is. Natuurlijk is het fijn om straks weer uit te kunnen gaan eten, naar de Hema te kunnen of naar de bioscoop. Ik had niet verwacht dat ik het nog ooit zou zeggen, maar ik mis vooral de sportschool. En Babette!